วัดมณีสถิตกปิฏฐาราม
วัดมณีสถิตกปิฏฐาราม ตั้งอยู่บนถนนสุนทรสถิตย์ตำบลอุทัยใหม่ อำเภอเมืองฯ จังหวัดอุทัยธานีแต่เดิมชื่อว่า “วัดมณีธุดงค์สงฆ์มูลิกาวาส”ได้ เริ่มสร้างเป็นวัด ในปีพ.ศ.2431 โดยพระอาจารย์แย้ม วัดโมลีโลก(วัดท้ายตลาด) จังหวัดธนบุรี ผู้มั่นคงในภาวนากรมมฐานจาริกธุดงค์มาพักที่ป่าไผ่ ชาวสะแกกรังนิยมนับถือเรียนวิปัสสนากับท่านมากนายพุ่ม นางพิณ พงษ์นุ่นกุล จึงสร้างศาลาพื้นกระดานถวายเป็นที่พัก ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ.2434
ในปีพ.ศ.2456 สมเด็จพระมหาสมเด็จฯ กรมพระยาวชิรญาณวโรรสเสด็จฯมาเห็นบริเวณวัดป่าไผ่สวยงามน่ารื่นรมย์มาก จึงประทานเปลี่ยนนามวัดให้ใหม่เป็น “วัดทุ่งแก้ว” ต่อมาในปี พ.ศ. 2481 ได้ย้ายกุฎิจากวัดขวิดมาไว้ที่วัดนี้อีก 5 หลัง เจ้าคณะมณฑลนครสวรรค์ โปรดให้เปลี่ยนนามวัด เป็น “วัดมณีสถิตกปิฏฐาราม” มาจนกระทั่งปัจจุบันนี้ภายในวัดมีโบราณสถานและโบราณวัตถุที่สำคัญๆ เช่น
พระปรางค์
เป็นพระปรางค์องค์ใหญ่ขนาดกว้าง 8 เมตร สูงถึงยอด 16 เมตร สร้างเมื่อพ.ศ. 2542 เดิมมีแต่ฐาน คุณป้าเกตุผู้เป็นป้าของสมเด็จพระวันรัต(เฮง เขมจารี) ได้สร้างต่อเป็นพระปรางห้ายอด ซุ้มทั้ง 4 ปั้นเป็นรูปพระอิศวรทรงช้างเอราวัณ ฐานลดหลั่นเป็น 5 ชั้น ปั้นรูปยักษ์,ลิง,กินนร เรียงรายโดยรอบพระปรางค์ สมเด็จพระวันรัต (เฮง เขมจารี) ได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุมาบรรจุไว้ภายในพระปรางค์องค์นี้ และยังได้สร้างซุ้มประดิษฐานหลวงพ่อแย้ม ผู้สร้างวัดด้านหน้าพระปรางค์อีกด้วยพระปรางค์องค์นี้มีรูปลักษณะสวยงามมาก เป็นที่สักการะบูชาของพุทธศาสนิกชนโดยทั่วไป
กุฏิหมู่ 5 หลัง
เป็นเสนาสนะ 5 หลังที่ได้ย้ายมาจากวัดขวิด ซึ่งย้ายเมื่อ พ.ศ. 2481 เนื่องจากวัดขวิดถูกไฟไหม้ลักษณะเป็นเรือนไทยใต้ถุนสูง มีชานเรือน,ฝา,ประตู หน้าต่างแบบโบราณมีลวดลายแกะสลักประปราย หลังคามุงกระเบื้องปลูกเป็นหมู่ติดๆกัน การปลูกสร้างทรงความเป็นเอกลักษณ์ไทยโดยแท้ แต่เนื่องจากระยะเวลาเนิ่นนาน ประกอบกับเป็นเรือนไม้จึงชำรุดทรุดโทรมบ้าง น่าจะได้รับการบูรณะซ่อมแซมให้ทรงเอกลักษณ์ไทยไว้ต่อไป
ปัจจุบันได้นำมาบูรณะ อยู่ที่วัดมณีสถิตกปิฏฐาราม (วัดทุ่งแก้ว) อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี
